Yaşlılık Sanatı |

Nasıl Bir Yaşlıya Evriliyoruz?

Gecenin bir yarısında kalkan ve uykumu kaçıran tatlı bebeğim ben yazı yazarken şu an salonda geziyor. Şikayet etmiyorum. Büyüdüğünde ve kendi ailesini kurduğunda bu günleri özlemle yad edeceğimi biliyorum. Soğuk algınlığına yakalanan eşime ballı tarçınlı sütünü ikram edip yazmaya başlıyorum. Sanırım bu yazımı geçen gün yaptığım bir telefon görüşmesi tetikledi. Oturduğum muhit olan Göztepe yaşlıları bol olan bir semt... Bu sebeple yıllar içinde bolca yaşlı komşularım oldu. Yaşlı kelimesi ancak şanslıların alabildiği bir sıfat. Herkes o kadar uzun ömürlü olmayabiliyor. Yaşlanabilecek kadar uzun yaşamak da bir nimet...Bu sebeple bu yazıyı okuyan kişi bir yaşlıysa lütfen alınmasın ve yazıdan keyif almaya baksın. Çünkü fark etse de fark etmese de bir nimetin içinde. Evet, onlarla büyüdüm ve bolca gözlem yaptım. Her bir yaşlıyı bir kitap gibi gördüm. Bir biyografi kitabı... Onların tecrübelerinden yararlanmaya gayret ettim.

Anlatılan anılarla kah elli sene kah altmış sene öncesine gittim. Ve onların gözlemleriyle bu devirleri dinledim. Şunu söylemeliyim ki bu genellikle eğlenceliydi. Sizden çok daha uzun yaşamış bir insanla edilen sohbet hele de karşınızdaki kişi bilge bir yaşlıysa size çok şey katıyor ve sohbet adeta bir hayat dersi gibi geçiyor. O sırada da kendime şunu sordum. Ben nasıl yaşlanmak istiyorum? Bazı kişiler yaşlandıkça olgunlaştılar, dinginleştiler, bilgeleştiler. Bu şüphesiz benim için yaşlılığın en güzel haliydi. Ve eğer bir gün yaşlanırsam böyle bir şekilde yaşlanmak istiyordum. Bilgece... Bolca gülümseyen, anlayışlı, hastalıklarına rağmen elinden geldiğince herkese yardımcı olmaya çalışan, güzel tarifler yapıp misafirlerine ikram eden, pembe şirin hırkasıyla kitap yazmaya devam eden, dedikodudan uzak duran, herkesi kucaklayan şirin yaşlı bir Begüm Teyze olmak isterdim.

Begüm isminin yanına teyze kelimesini pek yakıştıramadım ama modern isme sahip olanlarda bu tezatlığı görmeye alışmamız lazım: Su Nine, Lara Teyze, Berkcan Dede gibi... Komik. Ne varsa kadim isimlerde var. Bırakın modern isimleri, eskiler candır.

Başlıkta nasıl bir yaşlıya evriliyoruz demiştim. İnsan nasıl bir hayat yaşarsa yaşlılık günleri de öyle geçiyor kuşkusuz. Eğer gençliğinizde ailenize iyi davrandıysanız yaşlılık günlerinizde onları bir dost gibi yanınızda buluyorsunuz. Tabi istisnalar vardır ama genellikle bu böyledir. Eğer kötü bir gençlik geçirdiyseniz, yaşlandığınızda da etrafınızda aileniz dahil pek bir kişiyi bulamamanız muhtemel... 

En çekilmeyen yaşlılar, olgunlaşamamış, kendini eğitememiş, empati yeteneği kazanamamış ve dünyaya bağımlı, agresif yaşlılar. Gerçi bunun genci yaşlısı yok. Bu tarz insanlar hangi yaşta olurlarsa olsunlar antipatik olacaklardır. Bu sebeple yaşlanmadan önce nasıl kaliteli bir genç olabiliriz diye sormalıyız kendimize. Böyle olmak istemiyorsak gençliğimizden itibaren kendimizi eğitmemizde yarar var. Ama şunu da belirtmeliyim. Yaşlılık dönemi bolca hastalığın olduğu bir dönem. Bu sebeple karşınızdaki insanın agresifliğinin bir kaynağı da bu olabilir. Çoğu insan ibadetleri yaşlanınca yapacağını söyler. Namazı gençliğinde kılmamış bir insanın yaşlandığında kireçli bacaklarla nasıl namaz kılacağını kimse sorgulamaz. Yahut gençliğinde hacca gitmeyip yaşlılığını bekleyen bir kişinin yürümeye mecali kalmamış bir halde, o sıcakta hac ibadetini yapmanın zorluklarını düşünmesini istiyorum. 

Bu sebeple diyorum ki eğer inançlıysan ve ibadetleri yaşlılık dönemine erteliyorsan erteleme! O zamanlar ibadet yapmak emin ol şimdi yapmaktan daha zor olacaktır. Evet son olarak şunu söylemeliyim, yaşlılarımızın kıymetini bilelim. Ne kadar agresif olurlarsa olsunlar idare edelim. Onlar bu hayat yolculuğunun sonuna çok yakınlar. Bu sebeple ağzınızdan çıkan kırıcı bir cümle o kişiye söylediğiniz son cümle olabilir. Yaşlılar ve bir gün yaşlanacak olan herkese de şu tavsiyeyi vermek istiyorum:" Çocuklarınıza yapacağınız en güzel hediye sağlığınıza dikkat etmek olacaktır. Çünkü onlar sizi hasta gördüklerinde çok üzülüyorlar. Ailenize iyi davranın, herkes gider ama yanınızda kalacak tek kişi onlar olacaktır. Ailenin, hayatın ve güzel sözlerin kıymetini bilmemiz dileğiyle..."

Kendime ödev: "Her hafta yaşlı bir insanla konuş, dertlerini dinle, halini hatırını sor ve ondan dua almaya bak!"

Begüm ÖZKAYA KURT